Wat mij dit keer weer opviel in het wetenschappelijke nieuws.
Wetenschappers ontwikkelen pillen en injecties die honden en katten mogelijk tot 25% langer laten leven. Deze revolutie in huisdierengeneeskunde pakt voor het eerst de fundamentele oorzaken van veroudering aan, in plaats van alleen symptomen te behandelen.
Wat ontdekten de onderzoekers?
Wetenschappers zagen een opvallend patroon: grote hondenrassen leven korter dan kleine. Een Newfoundlander haalt gemiddeld 8-10 jaar, terwijl een Chihuahua 15-17 jaar oud wordt. Het Amerikaanse biotechbedrijf Loyal gebruikt deze kennis voor nieuwe medicijnen die de productie van IGF-1 verminderen - een hormoon dat celgroei reguleert en in hogere concentraties voorkomt bij grote honden.
De medicijnen van Loyal richten zich op grote en oudere honden. Het bedrijf ontwikkelde LOY-001, een injecteerbaar medicijn dat specifiek is ontworpen voor grotere hondenrassen. Dit middel richt zich op het verlagen van het IGF-1-hormoon, dat in hogere concentraties voorkomt bij grotere honden en in verband wordt gebracht met een kortere levensduur. Loyal verwacht dat LOY-001 tegen 2026 op de markt beschikbaar zal zijn.
Hun tablet LOY-002 voor honden boven de 10 jaar, kreeg in februari 2025 al een voorlopige effectiviteitsgoedkeuring van de Amerikaanse FDA en verschijnt dit jaar mogelijk al op de markt. Momenteel loopt de STAY-studie, een grootschalig klinisch onderzoek met 1.000 honden verspreid over 70 dierklinieken in de Verenigde Staten, om de effectiviteit en veiligheid van LOY-002 verder te evalueren.
Het Dog Aging Project test ondertussen rapamycine bij duizenden huisdieren in wetenschappelijke studies. Dit medicijn bootst caloriebeperking na en verlengde het leven van muizen met 25%. Rapamycine beïnvloedt een eiwit genaamd mTOR dat cellen helpt beslissen of ze moeten groeien of energie moeten bewaren voor stressvolle tijden.
Sommige onderzoekers en artsen verkennen het potentieel van rapamycine voor levensduurverlenging bij mensen. Echter, het gebruik van rapamycine voor dit doel is nog experimenteel en niet goedgekeurd door gezondheidsautoriteiten. Niet iedereen is het hiermee eens. Bryan Johnson bekend van de Netflix docu Don’t Die, gebruikt het wel. Artsen mogen Rapamycine wel gebruiken als immunosuppressivum na orgaantransplantaties en de behandeling van een beperkt aantal andere ziekten.
Waarom is dit belangrijk?
Deze doorbraak verandert de complete benadering van huisdierengezondheid. In plaats van wachten tot je hond of kat ziek wordt, kunnen dierenartsen binnenkort medicijnen voorschrijven die veroudering zelf vertragen.
Voor mensen die hun huisdier als familielid beschouwen, betekent dit kostbare extra jaren samen. Vooral voor oudere mensen of personen met een beperkt sociaal netwerk kan dit grote emotionele waarde hebben.
De economische impact blijkt enorm. In het VK investeren eigenaren al $255 miljoen in huisdierensupplementen. De totale Amerikaanse huisdierenmarkt groeit naar $200 miljard in 2030, mede door deze nieuwe anti-verouderingsbehandelingen.
Basis blijft essentieel
Naast medicijnen spelen leefstijlfactoren een cruciale rol. Een uitgebalanceerd dieet, voldoende beweging en mentale stimulatie blijven onmisbaar voor een lang gezond leven.
De ethische afweging
Deze technologie roept fundamentele vragen op: verlengen we het leven van huisdieren voor henzelf of voor ons? Een ingreep heeft alleen waarde als het dier langer gezond en actief blijft, niet alleen langer leeft.
Ondanks alle vooruitgang blijft afscheid nemen onvermijdelijk. Huisdieren zullen nooit zo lang leven als hun eigenaren. Het gaat bovendien nu nog maar om een tot drie jaar erbij. De kern blijft voor mens en dier hetzelfde: geniet optimaal van het leven, zolang dat duurt.
Bronnen: Life in the old dog yet: how biotech firms are looking to extend the lives of our pets | Pets | The Guardian