Plastic in menselijk brein
Onderzoek toont ophoping aan
Wat mij deze keer weer opviel in de wetenschappelijke bladen.
Een krijtje weegt ongeveer evenveel als de hoeveelheid plastic die toxicoloog Matthew Campen aantrof in menselijk hersenweefsel. De onderzoeker van de Universiteit van New Mexico stuitte op deze vondst tijdens zijn onderzoek naar microplastics in het menselijk lichaam. De plastic deeltjes zijn overal: in drinkwater, voedsel verpakt in plastic, synthetische kleding en zelfs het stof in huis.
De onzichtbare invasie
In hersenweefsel zitten aanzienlijk meer microplastics dan in lever of nieren. Deze onzichtbare deeltjes komen ons lichaam binnen via de lucht die we inademen, het water dat we drinken en het voedsel dat we eten. Het onderzoeksteam zag een duidelijke stijging: hersenmonsters uit 2024 bevatten meer plastic dan monsters uit 2016
Muisonderzoek onthult de verontrustende route van plastics door het lichaam. Zodra de deeltjes binnenkomen, grijpen immuuncellen ze. Deze cellen transporteren het plastic door het hele lichaam, waar het zich ophoopt in kleine bloedvaten in de hersenen. De allerkleinste deeltjes, nanoplastics, zijn kleiner dan een bacterie en dringen rechtstreeks cellen binnen.
Waarom moeten we ons zorgen maken?
Wetenschappers zien zorgwekkende verbanden tussen plastic in ons lichaam en gezondheidsklachten. Een recente studie toont een verband tussen microplastics in slagaders en een verhoogde kans op hartaanvallen of beroertes. Laboratoriumonderzoek laat zien dat de deeltjes ontstekingen veroorzaken en cellen beschadigen. Ook onderzoeken wetenschappers mogelijke verbanden met kanker, nierproblemen en de ziekte van Alzheimer.
De plasticproductie blijft stijgen. Het bestaande plastic valt uiteen in steeds kleinere deeltjes die nog eeuwenlang in het milieu blijven. Onderzoekers ontwikkelen nu geavanceerdere methoden om deze minuscule deeltjes op te sporen en de gezondheidseffecten te onderzoeken.
Wetenschappers pleiten voor een internationaal verdrag om plasticvervuiling aan te pakken. Want één ding is duidelijk: deze onzichtbare vervuiling verdient onze hoogste aandacht.
Bron: Nature 638, 311-313 (2025)
Zeker iets om je zorgen over te maken. Zelfs bij fact-check hebben ze gezien dat dit een feit is, al is over de hoeveelheid plastics in de hersenen wellicht wat anders te zeggen. Zie dit artikel https://nieuwscheckers.nl/plastic-lepel-in-ons-brein-is-waarschijnlijk-overdreven/
Maar dat de hoeveelheden toenemen is onomstotelijk vastgesteld en welke gevolgen dit voor toekomstige generaties heeft is een vraag. Misschien past het menselijk lichaam zich erop aan, en misschien vind men toch een oplossing. Het voortbestaan van het menselijk ras lijkt me een serieuze drijfveer voor onderzoek.